Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Και ο ΓΑΠ θέλει το καλό μας.

Η κυβέρνηση με τις ρυθμίσεις που προωθεί για τις νέες ταυτότητες και την ανάρτηση των φορολογικών δηλώσεων στο ίντερνετ, γράφει μια νέα λαμπρή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού δωσιλογισμού.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη χαριτωμένη φατσούλα του Δήμου Σταρένιου στην εμβληματική φράση «Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας»; Πρόσφατα διάβαζα ξανά για την ιστορία του ελληνικού δωσιλογισμού. Το φαινόμενο δεν ήταν καθόλου περιθωριακό. Εάν μάλιστα, σκεφτούμε πως οι καρφωτές συνεχίστηκαν τόσο κατά τον εμφύλιο –εξ αμφοτέρων- και τη χούντα, μιλάμε για μια ολόκληρη νοοτροπία. Με παρελθόν και πιθανότατα, μέλλον.
 

Ο Γιώργος Παπανδρέου στη διακαναλική συνέντευξη του, υπερασπίσθηκε την ανάρτηση όλων των δηλώσεων φόρου εισοδήματος στο ίντερνετ. (Εντάξει: το έκανε με το δικό του τρόπο, ξεκινώντας από τη διαφάνεια και φτάνοντας στην πράσινη ανάπτυξη. Πάντως αυτό είπε). Είναι εντυπωσιακό το πόση αμάθεια και αγραμματοσύνη υπάρχει στην ελληνική κυβέρνηση. Κανείς δεν τους μίλησε ποτέ για το φορολογικό απόρρητο και την αρχή της αναλογικότητας; Κανείς δεν τους εξήγησε πως αυτό το μέτρο ευνοεί μόνο το κουτσομπολιό και την ευγενή τάξη των εκβιαστών και των απαγωγέων;

Εξίσου επικίνδυνη- είναι η περίπτωση με την περίφημη Κάρτα του Πολίτη. Το Υπουργείο Εσωτερικών μέσω διαρροών μιλά για ένα δελτίο όπου θα συγκεντρώνονται καταρχάς τα συνήθη στοιχεία καθώς και ο ΑΦΜ, ο ΑΜΚΑ. Εκεί θα εντάσσεται και η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Η κυβέρνηση, μάλιστα, προσανατολίζεται να επεκτείνει τις χρήσεις της κάρτας και στον ιδιωτικό τομέα, όπως π.χ. για συναλλαγές με τις τράπεζες.

Η συγκέντρωση τόσων πληροφοριών, τόσο προσωπικών δεδομένων σε ένα δελτίο ταυτότητας είναι απολύτως επικίνδυνη. Πιθανώς ,μάλιστα, πολλά από αυτά να μην είναι καν προσπελάσιμα στον κάτοχο και σίγουρα αρκετά δεν θα φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Δηλαδή, υποχρεωτικώς θα κάνουμε συναλλαγές και θα χρησιμοποιούμε καθημερινά μια κάρτα όπου μέσα θα αναφέρεται πάνω-κάτω το ιατρικό μας ιστορικό και άλλα κρίσιμα στοιχεία.

Η κυβέρνηση ,βέβαια, προσπαθεί να μας καθησυχάσει κάνοντας λόγο για «συνομωσιολογίες» και για ισχυρό πλαίσιο προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Αν κατοικούσαμε κάπου αλλού θα ήμουν πρόθυμος να το δεχτώ τη ρητορική της (αν και π.χ. οι Βρετανοί δεν δέχονται καν την έκδοση απλών αστυνομικών ταυτοτήτων). Στην Ελλάδα, όμως, όπου δεχόμαστε δεκάδες sms ετησίως από ανθρώπους και εταιρίες που ουδέποτε τους έχουμε δώσει τα στοιχεία μας, ένα τέτοιο επιχείρημα είναι αστείο. Πόσο μάλλον όταν οι ελληνικές αρχές δεν μπορούν να προστατεύσουν ούτε το απόρρητο των συνομιλιών του ίδιου του Πρωθυπουργού.

Για άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.Εννοώ πως επιστρέφουμε και πάλι στην ιδρυτική συνθήκη του σοσιαλισμού. Δηλαδή, σε μία ασαφή έννοια έναντι της οποίας η ελευθερία μας οφείλει να υποταχθεί. Πιθανώς οι προθέσεις να είναι αγαθές, μα πάντα το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Προχτές ήταν το «δίκιο της εργατικής τάξης», χτες «η κοινωνική δικαιοσύνη» σήμερα η «διαφάνεια» και η «λειτουργικότητα».

Σε αυτό, οι φιλελεύθεροι πολίτες οφείλουν να απαντήσουν. Και να υπενθυμίσουν πως ένα μέτρο δεν αρκεί να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να είναι και αναγκαίο. Δηλαδή, να υπενθυμίσουν στην ελληνική κυβέρνηση ότι υπάρχει και Σύνταγμα.

(*Σημείωση: Μία μορφή «Κάρτας του Πολίτη» δόθηκε πειραματικά στους αξιωματικούς της ελληνικής αστυνομίας. Κάποιοι αρνήθηκαν να την παραλάβουν και θα υποστούν πιθανώς κυρώσεις. Μάλιστα, ορισμένοι προσέφυγαν στο ΣτΕ. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ενώ –σύμφωνα με πληροφορίες- επικαλούνται αντισυνταγματικότητα σε σχέση με την επεξεργασία προσωπικών τους δεδομένων, εν τούτοις στην ίδια αίτηση, ζητούν την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος. Προφανώς, δεν ενστερνίζονται τη μεγάλη ιδέα του ΠΑΣΟΚ περί λειτουργικότητας. Έχουν τη δική τους Μεγάλη Ιδέα.)