O κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος, βουλευτής Β’ Αθήνας, παρεμβαίνει στο διάλογο. Μεταξύ άλλων προτείνει: επέκταση του θεσμού του δημοψηφίσματος, ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, νόμο περί κομμάτων.
Το πολιτικό σύστημα με τον τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα, αναπαράγει την κρίση αντιπροσώπευσης του συστήματος με αποτέλεσμα την πολιτική, οικονομική και κοινωνική μας χρεοκοπία. Η έλλειψη ιδεολογίας, εμπιστοσύνης, οράματος, αξιοκρατίας, προοπτικής και κυρίως η καταρράκωση των θεσμών που μας έχει κληροδοτήσει η ασυδοσία, η απαξίωση και το έλλειμμα αξιοπιστίας, αποτελεί κατά την άποψή μου τους σημαντικότερους λόγους που οδηγούν τους νέους στην αποστασιοποίηση από την πολιτική. Τα αμέτρητα λάθη, η αλαζονεία, η φαυλότητα, η μικροπολιτική, τα μικροκομματικά συμφέροντα, οι ατελείωτες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, και το εμπόριο ελπίδας, με τραγικό αποκορύφωμα το Μνημόνιο και την υποθήκευση του μέλλοντος της νέας γενιάς, έχουν μετατρέψει την πολιτική από πράξη ευθύνης σε πρακτική συναλλαγής.
Τα φαινόμενα κοινωνικής και πολιτικής αλλοτρίωσης που επέφερε η μνημονιακή πολιτική, οδηγούν τους νέους μακριά από την πολιτική και το σεβασμό των θεσμών. Πρόκειται ουσιαστικά για ηθική κρίση στο κράτος, στη διοίκηση, στη διανόηση, στην τέχνη, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Εικόνα που θυμίζει ρωμαϊκή παρακμή. Για όλα αυτά χρειάζεται μια ριζική τομή στην λειτουργία του πολιτικού συστήματος, ένα σχέδιο εθνικής αναστήλωσης. Ένας ηθικός και θεσμικός επανεξοπλισμός της πολιτικής. Αλλαγές συνταγματικές και θεσμικές που θα ανανεώσουν τη σχέση του πολίτη με την πολιτική:
-Αλλαγή του εκλογικού νόμου, που θα ενισχύσει τις σταθερές κυβερνήσεις, αλλά και την αυτονομία του πολιτικού προσωπικού από τις διαμεσολαβήσεις των Μ.Μ.Ε. και των υπόγειων χρηματοδοτήσεων και παρεμβάσεων, με παράλληλη κατάργηση της υποχρεωτικότητας της ψήφου, και κατοχύρωση της διεξαγωγής εθνικών εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια.
-Επέκταση του θεσμού του δημοψηφίσματος.
-Αναμόρφωση, αυστηροποίηση και προσαρμογή στην σύγχρονη πραγματικότητα του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
-Ψήφιση κανονισμού πολιτικής δεοντολογίας ο οποίος θα επιβάλει την εντιμότητα την καλοπιστία, και την συνέπεια στη συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού.
-Νομιμοποίηση και δημοσιοποίηση όλων των χρηματοδοτήσεων προς τα κόμματα και τους πολιτικούς.
-Δημιουργία Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής ελέγχου των δαπανών και των χρηματοδοτήσεων των κομμάτων και των πολιτικών.
-Αλλαγή πλαισίου στελέχωσης των βουλευτικών γραφείων στα πλαίσια των γραφείων των ευρωβουλευτών.
-Θεσμοθέτηση Συνταγματικού Δικαστηρίου.
-Πλήρης νομική θεσμοθέτηση της εσωκομματικής δημοκρατίας και των εσωκομματικών διαδικασιών.
Παρακαλώ να τηρείτε τους όρους χρήσης του blogger. Χαρακτηρισμοί, ύβρεις και spamming δεν θα γίνονται δεκτοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που δεν καταλαβαίνω είναι με τον "κανονισμό πολιτικής δεοντολογίας". Ποιος θα τον ψηφίσει; Ποια θα φροντίζει για να τηρείται; Ποιες ποινές θα επιβάλλονται; Πρέπει να διευκρυνισθούν αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφή